De Trans Mongolie Express!!

Hey thuisblijvers!

We hebben al veel leuke berichten van jullie ontvangen, terwijl we nog geen woord hadden geschreven. Super bedankt! Hierbij eindelijk dan ons eerste reisverslag!

Nouja, het begon natuurlijk met het afscheid op Schiphol. Na onze family gedag te hebben gezegd, stapten we na 3 jaar wachten dan toch echt het vliegtuig naar Moskou in. Het afscheid viel zwaarder dan dat we dachten, maar we hadden een goed vooruitzicht voor het aankomend anderhalf jaar!

In plaats van een vliegtuig naar Beijing te pakken, hebben we voor de Trans Mongolie Express gekozen. Enkele mensen hebben ons gevraagd of deze manier van reizen dan zoveel goedkoper is... Nou nee.. Je betaalt zelfs extra om 7 dagen in een trein te zitten, niet te kunnen douchen en alleen maar noodles te kunnen eten!! Desalniettemin was het toch helemaal TOP!

In Moskou zou de trein starten, dus hebben we eerst nog wat van deze stad kunnen zien.. Kort samengevat: hoge naaldhakken, korte rokjes, dure auto's, veel wodka en snurkende Russen in te kleine ballenknijpertjes. Een leuke stad dus.
Na twee dagen de hangjeugd van het Rode Plein te hebben uitgehangen, stond 's avonds de trein naar Irkutsk op ons te wachten.

In eerste instantie deelden we onze cabine met een Russische oude vrouw die een schietgebedje deed toen ze realiseerde dat we elkaar echt niet konden verstaan. Na handen en voetenwerk voor het slapengaan, leek het ons van beide kanten een goed idee om dit oude vrouwtje te verruillen tegen een echte Engelse festivalganger en een zweverige Australier, die in een cabine naast ons in hetzelfde schuitje zaten. Met dit reisduo hebben we 4 vette dagen gehad. De laatste avond kregen we, van een strenge Russische conductrice a.k.a. 'Stalin's Sister' de derde waarschuwing terwijl Nath en Paul (de engelsman) in de piepkleine cabine stonden te dansen haha.. Er verscheen zelfs een glimlach op haar strenge gezicht.

Ikutsk. Tsja, een goede tip mocht je er naartoe willen: boek een hotel/homestay met TV.. Er is namelijk niks te doen! Nouja, je kunt een uitstapje boeken naar het Baikalmeer, vast het grootste meer van de wereld.. maarja dat zou je even op moeten zoeken. Echt geinteresseerd waren we niet. We verbleven daar 2,5 dag, waarvan we 2 dagen hebben gevuld met vis eten en steentjes op het water ketsen. Iets nuttigers konden we daar dan ook niet doen. Het was namelijk off-season. Om na Moskou ook een induk te geven van Siberie: de mannenmode bestaat voornamelijk uit militaire camouflagepakken met als favoriete accessoire: het jacht- of machinegeweer. De blokhutten en het uitzicht van de berg, die we op eigen houtje beklommen hebben, zijn echter wel een bezoekje waard.

Na het tweede deel van onze treinreis: MONGOLIE!!
Zo grillig als dat Rusland was, zo prachtig en vriendelijk was Mongolie! Totaal zonder verwachtingen kwamen we aan in een van de meest geweldige landschappen die we ooit hebben gezien. Met 2,7 miljoen inwoners in een land dat dubbel zo groot is als Frankrijk, werden we warm onthaald in een gerkamp dat in de verste verte slechts werd omringd door schapen, paarden, buffels en een adembenemend heuvellandschap. Dit gerkamp bestond uit 7 gertenten, de gebruikelijke plattelandswoningen voor de armere Mongoliers. In onze gertent stonden onze bedjes met in het midden een houtkachel. Zo warm als dat het overdag was, zou koud werd het 's avonds. Een temperatuurverschil van 25 a 30 graden is daar heel normaal.
Eenmaal aangekomen vielen we met onze neus in de boter, doordat we direct mee op sleeptouw werden genomen door twee Zwitserse dames en een zojuist verloofd Nieuw Zeelands stel. Zij hadden een busje, inclusief Mongoolse rallyrijder, gehuurd om het land te ontdekken. Voor slechts een flesje Wodka werden we twee dagen overal in betrokken, met als absoluut hoogtepunt de verjaardagviering van een van de Zwitserse dames. Een feestmaaltijd, veel Wodka en een adembenemend priveconcert van een bekende Mongoolse keelzanger vulden deze avond! We sloten het af met het zelfverzonnen spelletje 'catch the grasshopper', waarbij je met je mok de rondspringende sprinkhaan moest opvangen. Maar toen.. Na een half uurtje slapen, werd Nath gewekt door hevige buikkrampen. Een lastig verschijnsel wanneer het enige wc-huisje in kilometers omtrek, op een bevroren veld, defect is door de vrieskou. En helemaal als je niet de enige bent die van het eten ziek is geworden. Na meerdere bezoekjes op iets wat niet meer op een toilet leek, prefereerde iedereen de open ijskoude natuur boven de wc. Gelukkig kon Nick de dans ontspringen.

In de hoofdstad Ulaan Baatar kregen we eindelijk weer eens een douche en een warm bed. De mensen in deze stad waren in tegenstelling tot de nomaden ontzettend hip en modisch! Echt een stad in ontwikkeling..

Het laatste deel van de treinreis bracht ons naar Beijing. Deze anderhalve dag treinzitten had als hoogtepunt, het verwisselen van de onderstellen. Dit werd gedaan op de grens van Mongolie naar China, aangezien de rails in China enkele centimeters dichterbij elkaar zijn geplaatst dan de rest van de wereld. Onze eerste indruk van China is top! We verblijven de eerste twee dagen in een prachtig Chinees hotel dat we cadeau hebben gekregen, daarna zullen we gewoon weer de slaapzalen op gaan zoeken :) .. even van genieten dus!